Column Left

Bizi Takip Edin

8 Haziran 2019 Cumartesi

Şevketi Bostan

 
Şevketi Bostan
Şevketi bostan Girit mutfağına özgü, Ege'de çok sevilen ve tüketilen otlardandır. Ege, Akdeniz ve Marmara bölgelerindeki tarla kenarlarında, bahçelerde ve kırlarda yabani olarak yetişir. Denize yakın tepelerde0 ve dağlarda da görülür. Yeşil güdük dikenleri, uzun beyaz kökleri olan şevketi bostan aslında bir kök bitkisidir. Kasım ayında çıkar ve bahar gelince sezonu biter. Şevketi bostan semt pazarlarında çoğu zaman leğenlerde kökleri ayıklanmış olarak dikenli yaprakları ile birlikte satılır. Güney ve Orta Ege'de genellikle kök kısımları, diğer bölgelerde ise dalları ve yaprakları daha çok kullanılır.Latince adı Cnicus benedictus olan şevketi bostanın akkız, kenger, sakızotu, sarıcakız, akdiken, kenker dikeni, süt dikeni, bostan otu, mübarek dikeni, şevket otu, çengel otu, kanatma gibi farklı yöresel adları vardır.
Şevketi Bostan Nasıl Temizlenir?
Şevketi bostan semt pazarlarında çoğu zaman leğenlerde ve kökleri ayıklanmış olarak satılır. Eğer siz ayıklayacaksanız dikenlerinin batmaması için eldiven kullanın. Dallardaki yeşil dikenli kısımları elinizle sıyırın. Kök kısmındaki odunsu dış kabukları ise kazıyarak veya ince bir şekilde soyarak temizleyin. Soyduğunuz beyaz kökleri ince uzun şeritler halinde doğrayın eğer kararmış kısımlar varsa kesip atın. Daha sonra parmak uzunluğunda dilimleyin. Dallarını da aynı şekilde birkaç parçaya bölün. Pişirmeden önce iyice yıkayın.
Şevketi Bostan Nasıl Kullanılır?





Taze sürgünleri pişirilerek yenir, kökünden sakız elde edilir. Kavrulup dövülen meyvelerinden ise kahve yapılır.
Şevketi Bostan Nasıl Pişirilir?
Kuzu etli yemeği ile zeytinyağlı yemeği yapılır, ayrıca haşlanıp salatası da yapılır. Haşlama suyu çok faydalı olduğu için çorbalarda kullanılabilir veya içilebilir. Salatasını yapmak için şevketi bostan biraz su ile yumuşayana kadar yaklaşık 25 dakika haşlanır. Haşlama suyunun rengi koyulaşınca tuz ve biraz şeker atılır. Sonra süzülür ve ılıyınca zeytinyağlı, limonlu, sarımsaklı sos ile karıştırılır.
Şevketi Bostanın Yararları Nelerdir?
Şevketi bostan tıbbi özellikleri de olan, asırlardır tedavi amaçlı kullanılmış bir bitkidir. Kök ve toprak üstü kısımları idrar söktürücü ve taş düşürücü amaçlarla kullanılmaktadır. Türkiye’de ruhsatlı ilaç yapımında kullanılmış birkaç bitkiden birisidir. Köklerinden “Lityazol Cemil” ismi ile ruhsat alan böbrek taşı, pelvis renalis taşı, üreter ve mesane taşı düşürmede oldukça etkili bir ilaç üretilmiş, ancak daha sonra hammadde sıkıntısı sebebiyle üretimi durdurulmuştur.
Ayrıca sindirim ve safra salgılarını artırır. Bağırsaklardaki aşırı gazı söktürücü özelliği vardır. Sindirimi kolaylaştırır. Doku ve damar büzücü özelliği ile kanamaları durdurur, hemoroit ve ishali iyileştirmekte etkilidir. Yaraları temizlemekte ve iyileştirmekte kullanılır.
Kaynak : http://www.yemekmutfak.com/beslenme-diyet/1/122/sevketi-bostan

Aşçı Fok'un Şifa Reçeli

 
Aşçı Fok'un Şifa Reçeli
Şifa…
Nedir şifa? Şifa, iyiliktir bana göre. İyilik, hoşluk, sağlıktır…
İnsanoğlunun bedenine ve ruhuna iyi gelen her şey şifadır. Büyüklerimiz, bazen içilecek bir bardak su için bile “şifa niyetine” derler. Niyet! Tam da bu noktada niyet giriyor devreye. “Dervişin zikiri ne ise, fikri de odur” diye anlamlı bir atalar sözü vardır. Hangi niyetle yaptığımız, hangi niyetle yiyip içtiğimiz çok önemli. Şifa reçellerimi yaparken garip bir duygusallık içine giriyorum. Bu nasıl bir inanç ise, her aşamasında büyük bir sevinçle sanki dünyanın en yararlı yiyeceğini pişiriyorum! Sanki hazırladığım bu çeşitli meyvelerle baharatlar herkese iyilik dağıtıp birden bire mutluluk versin istiyorum!
Olabilir mi böyle bir şey? Bir kaşık şifa reçelim bunca güzelliği gerçekleştirebilir mi?
Bazı dostlarım, şifa reçelimi rahatsızlıkları olan yakınları için isterler benden; “şu senin acil şifalar reçelinden” diyerek bir de “acil” ilavesinde bulunurlar ki bu beni çok mutlu eder. Acil olan bir şey yoktur aslında! Her şey an içinde olup biterken aciliyetlerin dünyamızdaki yerini sorgulamak çok anlamlı gelmiyor tabi. Yaşam, bir birimize sunduğumuz küçük mutluluklar, sürprizler ve yaşama umududur biraz. İşte o umudun ipine tutunmak bütün yaptığımız.
Yaşam ipimizin gevşediği zamanlarımız olur, öyle zamanlara öykünmenin bir tarifi olarak çıktı şifa reçellerim. Sayısız meyveyi sayısız başka arguman ile sohbete çağırır kocaman bir şölen başlatırım mutfağımda. Her seferinde yeni bir ilave yaparım. Ya meyvelerin çeşidi değişir ya da baharat ve otların… Bazen de ceviz, fındık, fıstık, badem gibi kuruyemişler ilave ederim. Çitlembik ve karabiber tanesi bile koyduğum olur!





En az yedi çeşit meyve ve yedi çeşit baharat olmasına dikkat ederim. Bazen bu dokuz onar çeşide çıkar, olsun. Önemli olan o an ki duygularım o an ki coşkularım. İşte o yüzden tam bir tarifini bile anlatamıyorum. Yalnız, bazı meyvelerim vardır ki onlarsız olmaz. Yaz mevsimi ise mutlaka mürdüm eriği, vişne ve şeftaliyi katmalıyım bu şenliğe. Kış ise; İlle de portakal, turunç ve ayva. Yazın yaz meyvesi, kışın kış. Bu kadar anlattığım şölen malzemelerimin adını anmasam olmaz!
Kırmızı elma,
Yeşil elma,
Ayva,
Armut,
Şeftali,
Kavun,
Mürdüm eriği,
Sarı deli erik,
Kayısı (Tazesi veya gün kurusu),
Üzüm (Tazesi veya gün kurusu),
Turunç,
Portakal,
Tarçın,
Karanfil,
Zencefil,
Havlıcan,
Zerdeçal,
Karabiber dalı,
Ihlamur,
Limon,
Kuşburnu,
Kızılcık,
Yaban Mersini,
Nar suyu,
Gelincik, akasya, gül, morsalkım gibi çiçeklerin yaprakları.
Bazen, böğürtlen, beyaz ve karadut, yeşil ham incir ve taze incir de kullandığım oluyor lakin, bu meyvelerin minik çekirdekleri çok olduğundan her zaman tercih etmiyorum. Yıllardır yaptığım şifa reçelimin önceki yazdığım tariflerine bakayım dedim; öyle çok değişikliğe uğratmışım ki… Güncelleme zamanı çoktan gelmiş geçiyor!
Ağustos ayı itibarıyla başoyuncum mürdüm eriğinin saltanatı sürüyorken, izninizle yarın mürdüm toplamaya gideceğim. Yanına da şeftali ve armut, taze elma, kızılcık ve daha neler neler… Sonrası malûm. Şifa reçelinin hazırlama aşamaları diğer klasik reçellere benziyor. Taze meyveler şekerle birlikte kısık ateşte kaynatılıyor ve son 15. dakikasında baharatlar da ilave edilip yarım limonun suyu ekleniyor. Bundan sonrası ise size kalıyor. İster sıcakken kapatıp kavanozları ters çevirin, ister soğutup öyle kavanozlayın.
Kaynak : http://www.yemekmutfak.com/yemek-tarifleri/1/445/asci-fokun-sifa-receli

Kırkbir Derde Deva Enginar

 
Kırkbir Derde Deva Enginar
Hiçbir sebze veya meyve, (yağlı bitkiler hariç) mineral bolluğu bakımından enginarla yarış edemez. Bol miktarda potasyum, kalsiyum ve manganezden başka A, B1 ve C vitaminleri içeren enginarın en büyük özelliği karaciğeri temizlemesi ve safranın kolay akışını sağlamasıdır.
Romatizmalılara salık verilen enginar, unlu yiyeceklerin sindirimini kolaylaştırdığı gibi idrar söktürücü özelliğe de sahiptir.
Enginar yiyen genç gösteririr. Çünkü sebzenin içinde, fiber, magnezyum, folate ve C vitamini vardır ve bunlar da neredeyse gençlik aşısıyla eşdeğerdir.
Kolestrolü düşürür. Bu konuda yapılan bir araştırmada 220 mg/dl'den daha yüksek oranda kolesterolü olan hastalarda 12 haftalık tedavi sonucu önemli düşüşler saptanmıştır.
Başka bir çalışmada ise 557 hasta üzerinde yapılan denemeler sonucunda 43 gün boyunca günde 1,5 gr enginar yaprağı özü alımında kan serumunda, kolesterol ve trigliserid seviyelerinde önemli oranlarda azalmalar meydana gelmiştir.
Diyet yapanlar için gözardı edilemeyecek olan enginarın 100 gramı sadece 53 kalori içerir.





Enginar yaprağının cinsel istek ve gücü artırdığı eski kaynaklarda yazan bir bilgidir.
Kandaki şeker miktarını ayarlar.
Damar sertliği ve kalp hastalıklarını önler.
Böbrekteki kumların dökülmesine yardımcı olur.
Mide ve bağırsakları temizler, ishali keser.
Enginar yaprağı çayı ile saçları yıkamak onları güçlendirir, kırılmasını önler.
Enginarın içinde bulunan Silymarin maddesi, hücrelerin hasar görmesini engeller.
Ayrıca araştırmacılar Silymarin maddesinin, prostat, meme ve rahim ağzı kanserini önleme konusunda da etkili olduğunu belirtiyor.
Yüksek tansiyon, ülser ve gut hastaları için de önerilir.
Enginar suyunu kesinlikle atmayın. İçinde değerli minerallerin bulunduğu bu suyu çorba yapımında kullanabilirsiniz.
Mevsiminde en az 60 adet yenen enginarın vücudu tüm hastalıklardan koruduğuna inanılır .
Kaynak : http://www.yemekmutfak.com/beslenme-diyet/1/57/kirkbir-derde-deva-enginar

Bir Kez Daha Yeşil Ham İncir Reçeli

 
Bir Kez Daha Yeşil Ham İncir Reçeli
Her yıl aynı zamanlarda yinelediğimiz bir dolu ritüelimiz oluştu. Yaşlanmak ya da yaşını almak bu olsa gerek… “Zamanı gelince isteniyor” der, eski büyüklerimiz. Zaman! Ah o zaman mevhumu…
Nasıl ve hangi kısa zaman diliminde edindik bunca alışkanlığı? Bütün bunları aniden fark ediyormuşcasına kendi kendime mırıldanır oldum son günlerde. Kibarca mırıldanmak diyorum ya, aslı vıdı vıdılanmak! Nisan ayı girip de çıplak incir ağaçlarındaki o yuvarlacık tomurcukları fark etmeye çalışmalarım ayrı bir heyecandır. İlk gördüğümde “hah tamam, mevsim başlıyor” derim. Ne mevsimi? Yeşil ham incir reçeli mevsimi başlıyor. Bazıları erkek incir de der.
Bu yıl ilk defa Melda ile gördüm Küçükkuyu’da. Daha doğrusu sevgili Melda gösterdi bana da. Hani İncirin belgeselini yapan Melda Yılmaz var ya, o. Aslında Kuzey Ege için bile çok erkendi… Küçükkuyu’nun korunaklı ikliminden olsa gerek erkenden pıtıraklaşmışlar dallarında. İşte o günden itibaren gözüm incir dallarından ayrılmadı ve pazara sepetler dolusu gelip satılmasını bekledim. Benim bir iki avuç toplamamla olacak değil reçel serüvenim. Artık bekleyeni çok. Yıldan yıla çoğalan bir meraklı kitlesi var incir reçelimizin.
Ayıptır söylemesi Nisan ayı ortasında ilk postayı kaynattım ve maşallah hepsi yerlerini buldu. Şimdi, yani Mayıs başında da ikinci fasıl reçelimi de kaynattım çok şükür. Önümüzdeki yaz ve sonbahara kadar, gelenler ve geçerken uğrayacak; “hani reçelim” diyecek olanlar için kavanozlara dolduruldu, serince bir köşede uykuya yatırıldılar.





Geçmiş yıllarda pek çok kereler tarif yazdığım için bu yıl yazmayayım diyordum ama, bilenler bilir benim tariflerimde pek istikrar yoktur! Her yıl biraz değişikliğe uğratırım. Tekrarları sevmediğimden olsa gerek! Neyse, son yıllarda kabuk soyma işini bir kenara bıraktım. Artık o aroması yüksek yemyeşil kabuklarıyla kaynatıyorum ham erkek incir reçelimi. Yahu, bu erkek incir lâfı da bir tuhaf! Bundan sonra Ağustos itibariyle çıkan taze yemiş incire de “dişi incir” mi demeli?
Yine uzattım sözü. Biraz daha pratiklik kattım sanki bu yıl. Bitmiyor tabi; Bu erkek, yeşil, ham ve de sütlü süngerimsi incirin herkesce bilinmeyen başka halleri de var. Durun anlatayım: Benim bildiğim en az üç dört çeşidi var. Bazıları Mart bitmeden en fazla Nisan başıyla gösteriyorlar kafalarını ki bu çeşidi genellikle daha tombili yani yuvarlak oluyor. Yuvarlak ve sap kısmı kısa, kabuğu oldukça sert ve koyu yeşil. Lezzeti mi? Reçeldeki son vuruşu mükemmel.
İkinci ve daha tercih edilen çeşidi; uzun boyunlu ve daha açık yeşil renkte olan. Tıpkı İzmir'in, Aydın'ın bardacık inciri görünümünde, tabi daha minik boyutu ve sert gövdelisi. Bu çeşidi daha çabuk pişiyor gibi geldi bana. Ve sanki biraz daha süngerli içi. Her yıl yeni bir yanını keşfediyorum!



Hadi hayırlısı...
Nihayet tarif...
İlk yaptığım yabani yeşil incir reçellerinde kabuklarını soyup birkaç defa kaynatıp zavallı incirleri tepe sersemi yapıyordum. Şimdi akıllandım, tek su kaynatıp hoop buz gibi soğuk suya alıyorum. Ne var ki bu defa da çok sık soğuk su duşuna tabi tutuyorum o şirin yeşil topları.
Bu defa çok zevk aldım yaparken, darısı sizin başınıza…
Malzemeler:
2 kilo yeşil ham incir (yabani incir)
4 kilo tozşeker (şu moda olan pancar şekerinden)
2,5 litre içme suyu
1 çay kaşığı limon tuzu
10-15 adet karanfil
Yapılışı:
Önce incirler bol su ile yıkanır, sonra sap ve kıç taraflarından pek dikkatlice kesilir. Maksat, incirin gövdesine su ve şerbeti rahat almasını sağlamak ve tabii sap çöpünden uzaklaştırmak.
Ayıklanmış incirleri bol soğuk su ile yıkamak ve büyük tencerelerde yine bol su ile haşlamaya bırakmak.
İncirlerin yeterince haşlandığını nasıl anlarız? Anlatımımın burası biraz komik geliyor bana izin verin içimden güleceğim! Zira tanımlayabileceğim pek çok obje var ve her biri ayrı tuhaf. En belirgin örneği vereyim; Pişen incirler tencerenin üzerinden dibe doğru çökmeye başlar ve şekli de buruşuklaşıp, boynu bükük sonbahar incirine benzer. O top gibi düzgün yüzeyi buruşur dersem umarım anlatabilmiş olurum.
Haşlanan incirlerin sıcak kaynama suyu dökülür, incirler soğuk suya atılır. Çok sıcak olduklarından soğuk suyu ılıtırlar, bu defa yine suyunu değiştirmek gerekir. Su soğuk kalıncaya kadar incirlerin suyunu değiştirmekte yarar var.
Soğuyan haşlanmış incirler tek tek avuç içinde sıkılır. Suyunu almak için sıkma işlemi hafifçe uygulanır. İncirlerin şeklini bozarım diye korkmayın. Sonra düzeliyorlar.
Tencereye, ikiye bir ölçü biraz da göz kararı olarak su ve tozşeker konur kaynamaya bırakılır. Başta da belirttiğim gibi 4 kilo şekere 2,5 litre su iyi geldi bu seferki reçelime. Tabi, herkesin incirlerinin içinde kalan su farklı olabilir, o yüzden şeker ve su ayarı yine de göz kararı olmalı diye düşünüyorum. Bir de; bazıları yoğun şerbet severken, bazıları daha sulu şerbet sevebilir. Ha bu arada karanfilleri de atın şerbete ki kaynarken hemhal olsun. Eğer ıtır akasya gibi taze çiçek yaprak vs. koyacaksanız onu en son aşamada ocaktan indirmeden 10 dakika önce koymak yetiyor kokusu için.
Son aşamada şeker ve su en az 20 dakika kadar kaynayıp yoğunlaşınca, içine bir kenarda bekleyen haşlanmış ve suyu sıkılmış incirler atılır. Tahta kaşıkla parçalamadan hafifçe karıştırılır. Bu aşamada mümkünse ocağın başından ayrılmamak gerekir. Şerbetin yüzeyine çıkan incirleri şerbet emmesi için dibe doğru ittirmek epey işe yarıyor.
İncirleri şerbete attıktan sonra orta ateşte tam yarım saat kaynattım. (Bir çay kaşığı limon tuzunu yarım kahve fincanı suyla eritmiş bekletiyorduk önceden) Ateşten indirmeden limon tuzu eriyiğini de reçele katıp bir iki taşım savurup bırakıyoruz.
Bundan sonrası size kalmış. İster sıcakken kapatıp kavanozları ters çevirin, ister soğutup öyle kavanozlayın.
Not: İncir sütü bazı ciltlerde alerjiye neden olabilir. Bu nedenle incirlere dokunurken mutlaka eldiven kullanılması tavsiye edilir.
Tatlı niyetine de yenen meyve şekeri gibi bir garip hoşluk oluyor sonuçta. Mayıs itibariyle serin bölgelerde halen yapılıyor. Köylü pazarlarını ziyaret etmekte yarar var. Buradaki (Kazdağları) köylü hanımlara “siz nasıl yapıyorsunuz bu incirin reçelini” diye sordum; “Biz yapmayız, çilek, karadut, vişne varken uğraşmayız onunla, şehirliler soruyor diye getiriyoruz pazara” demez mi!
Şehirli hanımlar söz sizde.
Kaynak : http://www.yemekmutfak.com/beslenme-diyet/1/54/bir-kez-daha-yesil-ham-incir-receli

Çağşır otu biraz muamma galiba

 
Çağşır Otu
Çağşır otu biraz muamma galiba! Bölgelere göre değişen isimleri ile otları tanımlamaya kalkınca ipin ucu kaçıyor. Ayşe Teyze başka Münevver Hanım başka telaffuz ediyor. Çağşır ya da çakşır diye adlandırılan ince kıl yapraklı yabani otu şu sıralar çok kullanıyorum. Nisan ayı, en taze zamanı Ege’de. İç bölgelere gittikçe Mayıs Hazirana kadar uzuyor mevsimi. Kuzey Ege’nin Kazdağları Bölgesi’nde çağşır olarak telaffuz edildiğinden ben de o şekilde aktarıyorum.Dip dalları koyu bordo ve oldukça sert olan çağşırın kullanılan kısmı kıl gibi ince ve yumuşacık. Kendine özgü parfümlü bir kokusu var. Neye benziyor diye tanımlamaya çok uğraşırım bazen ama bulamam. Kendine benziyor. Özgün bir koku…
Dereotu ve arapsaçına çok benziyor, bilmeyen karıştırabilir. Fotoğraftaki otlar soldan başlayarak çağşır, arapsaçı ve dereotu.  Dikkat edilirse, açık yeşil olan yaprakların daha tatlı bir cevizi yeşile





benzediği hemen fark edilir. Arapsaçı ve dereotu daha koyu renkte erkeksi bir yeşildir. Otları seviyor ve tanıyorsanız eliniz ile biraz ezip burnunuza götürünce kimliğini hemen onaylamış oluyorsunuz.
Fırsat buldukça kendim toplasam da, çoğu zaman köylü kadınlardan sohbet ederek ot satın almayı severim. Yeni bir tarifle karşılaşır mıyım diye de her seferinde sorarım. Genelde haşlayıp salatası, kavurarak yumurtalısı ya da pirinçli bulgurlu yemeğini yapıyorlar, börek gözleme dışında bir çeşitlemeye girmediklerini görüyorum. Otların turşusunun kurulduğunu, çorbasının, köftesinin yapıldığını bizim gibi meraklılar biliyoruz tabi.
Kaynak : http://www.yemekmutfak.com/beslenme-diyet/1/52/cagsir-otu

Yaban Kuşkonmazı İki Çeşittir; Sarmaşık ve Filiz (Aspariçe-Avronyes)

 
Yaban Kuşkonmazı İki Çeşittir; Sarmaşık ve Filiz (Aspariçe-Avronyes)
Hele şu yabani kuşkonmaz konusunu bir açıklığa kavuşturalım! Nisan ayı tam zamanıdır malum.
Otların şahı ve şahbanu'su sayılan yaban kuşkonmazının iki gözdesini biraz daha yakından tanıyalım dedim. Zira, çok karıştırılıyor. Her ne kadar yörelere göre ismi değişkenlik gösterse de kendi içinde acı ve tatlısı olarak keskin ayrım gösterir.Acımsı kuşkonmaz
Acısı yani acıot da denilen sarmaşık - avronyes - izvinye halk arasında yumurtalık, eniş diye de anılır. Yeşil rengi oldukça açıktır ve kalp şeklinde çok zarif yaprakları vardır. Hafifçe haşlayarak kullanmak daha iyidir. Bir de bıçakla değil el ile kırılmalıdır ki acısı keskinleşmesin! Daha çok su ve dere kenarlarında yetişir. Solda fotoğrafı vardır.
Avronyez (sarmaşık) köfte tarifi için linki tıklayınız.





Yumurtalı yabani kuşkonmaz (sarmaşık, eniş) tarifi için linki tıklayınız.
Tatlı kuşkonmaz
Tatlısı, yani filiz - aspariçe - asfaraca denilen daha koyu yeşil ve bordomsu renkte olur.Halk arasında tilki kuyruğu, dilkimen, tilkişen, ayrelli gibi isimlere de bürünür. Çalı ve zeytin ağacı diplerini sever.
Her iki çeşit kuşkonmaz da halk arasındaki mutfaklarda en çok yumurtalı pişirilir. Taze soğan yaprakları ve zeytinyağında bol karabiberli hafifçe kavrulur, istenilen sayıda yumurta kırılır. Sağda fotoğrafını görebilirsiniz.
Kaynak : http://www.yemekmutfak.com/beslenme-diyet/1/50/yaban-kuskonmazi-iki-cesittir--sarmasik-ve-filiz-aspariceavronyes

Gül Reçeli

 
Gül Reçeli
Geçen gün pazarda kokulu reçellik pembe güller görünce hemen aldım. Gül reçeli çocukluğumun en özel lezzetlerinden biriydi ve babaannem çok güzel yapardı. Ben ilk defa yapacağım için gül reçeli nasıl yapılır diye internetten araştırdım. Sonuç ise gayet başarılıydı. Bu arada belki işinize yarar diye öğrendiğim bazı bilgileri paylaşmak istiyorum. Reçel yapımında kullanılacak güller ilaçlanmamış, doğal olmalı. Her kokulu pembe gülden reçel yapılmıyor. Mayıs ayında açan ince yapraklı ve kokulu okka gülü (R.centifolia) ve Şam gülü (R. damascena) reçel yapımına uygundur. Gül reçeli Polonya'da ve Hindistan'da da yaygın olarak tüketiliyormuş. Hindistan'da gulkand olarak bilinen reçel, gül yaprakları ile şekeri kapalı kavanozda güneşte bekleterek yapılıyormuş. "Gul"un kelime anlamı Farsça'da ve Urduca'da çiçek, "qand"ın ise tatlı imiş.
Malzemeler:
15 adet kokulu gülün renkli yaprakları (yaklaşık 100-150 gram)
1 kilo toz şeker
Yarım limonun suyu
1/2 litre içme suyu
1 tatlı kaşığı limon tuzu
Yapılışı:
Petal denilen renkli gül yapraklarının dibindeki beyaz kısım acı olduğu için makasla kesilerek atılmalıdır.
Gül yapraklarını parmaklarınızın ucuyla üstten düzenli olarak tutup sapından dağılmayacak şekilde dikkatlice ayırın.
Elinizdeki yaprakları dağıtmadan tutarsanız beyaz dip kısımlarını toplu olarak kolayca kesebilirsiniz.





Sararmış yapraklar varsa ayıklayın.
Sapından ayrılmış ve beyaz dip kısımları kesilmiş yaprakları zedelemeden bol su ile yıkayın.
Birkaç defa yıkanan yaprakların suyunu süzgeçle iyice süzün.
Gül yapraklarını reçeli yapacağınız tencereye veya kaba aktarın.
Şekerle yaprakları biraz ovuşturun, sonra limon suyunu da ekleyip yumuşaması için tekrar ovun.
Tencerenin veya kabın kapağını kapatıp serin bir ortamda 1,5 - 2 gün bekletin.
Beklemiş gül yapraklarına yarım litre içme suyu ilave edin.
Orta ateşte karıştırarak kaynamasını bekleyin.
Kaynayınca ateşi kısıp kıvam alıncaya kadar yaklaşık 40-50 dakika kadar pişirin.
Kıvamını alınca limon tuzunu ekledikten sonra bir taşım daha kaynatın,
Sıcakken kavanozlara koyup kapağını sıkıca kapatın.
Kavanozu ters çevirin ve bu şekilde 1 gün bekletin.
Püf Noktası:
Gül Mayası Nasıl Hazırlanır?
Gülünüz fazlaysa yaprakları şekerle ovun ve bir kavanoza iyice bastırarak saklayın. İstediğiniz zaman gül mayasını su ile karıştırıp kaynatarak reçel yapabilirsiniz.
Kaynak : http://www.yemekmutfak.com/yemek-tarifleri/1/737/gul-receli

Taze Naneyi Buzdolabında 1 Ay Bozulmadan Saklayabilirsiniz

 
Taze Naneyi Buzdolabında 1 Ay Bozulmadan Saklayabilirsiniz
Taze nane en kolay bozulan, eğer kurutulmazsa buzdolabında ziyan olan yeşilliklerden biridir. Oysa naneyi buzdolabında uzun süre taze olarak saklayabileceğiniz kolay bir yöntem var. Eğer 4 hafta sonra buzdolabında saklanan naneler bitmediyse kalanları ufalayarak kuru nane şeklinde tüketebilir, böylece nane israfına son verebilirsiniz. Bu arada nanelerin saplarını atmayıp toprağa dikip filizlendirebilirsiniz. Nane yaprakları iyice temizlenene kadar yıkanır. Temizlenenen yapraklar sirkeli suda yaklaşık 10 dakika bekletilir ve sonra çalkalanır.
Salata kurutma kabında nanelerin fazla suyu atılır. Salata kurutma kabı yoksa süzgece alınan nanelerin üzerine bir kapak kapatılır ve sallayarak bu işlem yapılır.





Nane yaprakları temiz bir mutfak bezinin üzerine yayılır ve tamamen kuruması için bekletilir. Ara sıra bezin uçları birleştirilerek torba gibi yapılır ve ortada toplanan naneler sallanır.
Naneler iyice kuruduğunda temiz büyükçe kuru bir bezin üzerine alınır. Paket gibi katlanır ve buzdolabına yerleştirilir. Gerektiği zaman naneler alınarak kullanılır ve tekrar kapatılır.
En sonunda yaklaşık 4 hafta buzdolabında bezin arasında saklanan naneler tamamen kurumuş olur. Elinizle veya ince delikli bir kevgirden geçirilir ve elde edilen kuru nane kavanoza aktarılır.
Kaynak: http://www.yemekmutfak.com/mutfak/1/44/taze-naneyi-buzdolabinda-1-ay--bozulmadan-saklayabilirsiniz

Kimyasal Madde Kullanmadan Su Isıtıcısının (Kettle) İçindeki Kireç Nasıl Temizlenir?

 
Kimyasal Madde Kullanmadan Su Isıtıcısının (Kettle) İçindeki Kireç Nasıl Temizlenir?
Elektrikli su ısıtıcıları (kettle) en sık kullanılan mutfak aletlerindendir. Suda bulunan mineraller zaman içinde bu aletlerin iç yüzeyinin ve rezistansının kireçle kaplanmasına neden olurlar. Kireç birikimini belirli aralıklarla çözmek gerekir. Bu işlem ısıtıcının içini temizlerken aynı zamanda suyun kaynama süresini de kısaltarak, enerji tasarrufu sağlar. Düzenli olarak kireç çözme işlemi yapmak ısıtıcının bozulmasını önler, ömrünü uzatır.Su ısıtıcılarında kireç çözme işlemini kimyasal madde kullanmadan çok kolay bir şekilde yapabiliriz. 3 ayrı yöntem ile ısıtıcıların iç yüzeyindeki kireci çözmek mümkündür.
Limon Tuzu Kullanarak
Çok kolay ve etkili bir yöntemdir. Bunun için;
Not: Isıtıcının içindeki su ile çaydanlığın içindeki kireci de çözebilirsiniz.
Isıtıcıyı kireçli bölgeyi biraz geçecek kadar su ile doldurun,
1 yemek kaşığı limon tuzu atıp ısıtıcıyı çalıştırın,
Su kaynayıp ısıtıcı durunca kapağı kapalıyken sapından tutarak içindeki suyu biraz oynatın,
Kapağını açınca kirecin tamamen çözüldüğünü göreceksiniz,
Suyu boşaltıp birkaç defa temiz suyla durulayın,





Elektrikli ısıtıcının içi tertemiz olacaktır.
Beyaz Sirke Kullanarak
Bu yöntem oldukça etkilidir ancak sirke kokusunu çıkarmak için biraz uğraşmak gerekir.
Su ısıtıcısını maksimum göstergesinin 3/4’üne kadar su ile doldurup çalıştırın,
Su kaynayıp ısıtıcı durduktan sonra maksimum seviyesine kadar beyaz sirke ekleyin,
8-10 saat beklettikten sonra sirkeli suyu boşaltıp içini iyice yıkayın,
Temiz su ile doldurup suyu kaynatın, ısıtıcıyı boşaltıp tekrar durulayın,

Sirke kokusunun geçmesi için bu işlemi birkaç defa tekrarlayın.
Limon Suyu Kullanarak
Hafif kireçli iç yüzeylerde etkilidir, daha ağır kireçlerde limon tuzu kullanılması önerilir.
Bir limonun suyunu sıkın ısıtıcının içine boşaltın,
15-20 dakika bekleyip kireçli bölgeyi biraz geçecek kadar su ile doldurun,
Isıtıcıyı çalıştırın, ısıtıcı durduktan sonra kireci kontrol edin,
Kireç çözülmediyse işlemi tekrarlayın,
Kireç çözüldüyse suyu boşaltıp birkaç defa temiz suyla durulayın.
Elektrikli su ısıtıcısının dış yüzeyini temizlemek için önce sıvı bulaşık deterjanı ile ıslatılmış bezle, sonra da nemli bir bezle silin. Paslanmaz çelik su ısıtıcısının dış yüzeyini parlatmak için yumuşak bir beze çok az zeytinyağı döküp ovalarsanız pırıl pırıl olacaktır.
Kaynak:http://www.yemekmutfak.com/mutfak/1/19/kimyasal-madde-kullanmadan-su-isiticisinin-kettle-icindeki-kirec-nasil-temizlenir

Maydanoz, Dereotu, Roka Gibi Yeşillikler Buzdolabında Bozulmadan Nasıl Saklanır?

 
Maydanoz, Dereotu, Roka Gibi Yeşillikler Buzdolabında Bozulmadan Nasıl Saklanır?
Yeşilliğin saplarını biraz kesip bağını çözün. Yıkamadan dağınık bir şekilde kağıt havlunun veya bir bezin üzerine mümkün olduğu kadar yayarak açın. Birkaç saat yaprakların üzerindeki fazla suyu kuruyana kadar bu şekilde bekletin. Daha sonra bu yeşillikleri elinizle gevşek bir demet yapın. Bir kavanoza sapları aşağıda kalacak şekilde yerleştirin ve kavanozun kapağını kapatıp buzdolabına kaldırın.





Kullanacağınız zaman gerektiği kadar yeşilliği çıkarıp yıkayın. Kavanozu tekrar buzdolabına yerleştirin. Yeşilliklerin uzun süre bozulmadan dayandığını göreceksiniz. Sadece böylesine pratik bir yöntemi uygulayarak bozulan ve çöpe atılan yeşilliklere, bir anlamda da israfa son vermiş olacaksınız.
Kaynak: http://www.yemekmutfak.com/mutfak/1/30/maydanoz-dereotu-roka-gibi-yesillikler-buzdolabinda-bozulmadan-nasil-saklanir

Kefir Nedir, Nasıl Mayalanır ve Faydaları Nelerdir?

 
Kefir Nedir, Nasıl Mayalanır ve Faydaları Nelerdir?
Kefir Kuzey Kafkasya kökenli probiyotik bir süt ürünüdür. Yüzlerce yıllık geçmişe sahip olan ve Kafkasyalıların sağlıklı ve uzun yaşamlarının sırrı, gençlik iksiri olduğu kabul edilen kefirin nasıl yapıldığı uzun süre gizli tutulmuştur. Kefir sütün mayalanması ile elde edilen tadı sodalı ayrana, kıvamı bozaya benzeyen fermente bir süt içeceğidir. Mayalanma sırasında oluşan karbonmonoksit sayesinde köpürme özelliği vardır. Diğer fermente süt ürünlerine göre daha farklı ve ferahlatıcıdır.Kafkasya’da dağlık bölgelerdeki keçilerin sütünden serinleme amacıyla yapılan, ancak sonraları yapımında koyun ve inek sütü de kullanılan kefir buradan dünyaya yayılmıştır. Rusya'da yapılan bir araştırmada yoğurtta 2 adet olan probiyotik bakterinin kefirde 25-30 adet olduğunun tespit edilmesi üzerine tanınmış ve popülaritesi giderek artmış İskandinav ülkelerinde, Avrupa'da, ardından Amerika ve Japonya’da üretilmiştir.
Kefir Taneleri
Kafkaslar hayvan postlarından yapılan tulumların içerisine koydukları keçi sütünü fermente ederek kefir hazırlıyordu. Fermente olmuş sütün bir kısmı bu tulumların içinden alınarak yeniden taze süt ekleniyor, böylece sürekli ve doğal fermantasyon sağlanıyordu. Fermantasyondan birkaç hafta sonra tulumun iç yüzeyinde tabaka şeklinde biriken protein pıhtılarını içeren karnabahar benzeri yapılar oluşuyordu. Bu tanecikli, süngerimsi yapılar alınıp bölünerek kurutuluyordu. Kefir mayası olan bu küçük parçalar kefir tanesi, kefir danesi veya kefir tohumu olarak da biliniyor. Tanecikli yapısı kefiri diğer süt ürünlerinden ayırmaktadır. Sütü fermente eden bu kefir tanelerinin en önemli özelliği





fermentasyon sonrası süzülerek tekrar kullanılabilmesidir. Kefir taneleri beyaz-sarımtırak renkte, çapı 1-2 mm ile 3-6 mm arasında değişen, karnabahar veya patlamış mısır görünümündedir. Şekilleri düzgün değildir, suda erimezler. Süte ekleyince şişerler ve renkleri beyazlaşır. İyi bir kefir tanesi esnek, yumuşak ve yapışkandır.
Evde Kefir Nasıl Yapılır?
Evde kefir yapmak çok kolaydır. Yoğurt yapmaya benzer, süte yoğurt mayası konulursa yoğurt, kefir tanesi konulursa kefir olur.  Öncelikle güvenilir bir kaynaktan kefir tanesi bulmak gerekiyor. Kefir tanelerinin, yani mayanın kalitesi çok önemlidır. Mümkünse Ziraat Fakülteleri'nde üretilen içindeki bakterilerin analiz edilip onaylanmış mayalar tercih edilmelidir. Evde kaliteli bir maya ile yapılan kefirlerin bakteri çeşitliliği hazır alınan kefirlere göre daha fazladır.
Kefir Yapmak İçin Gereken Malzemeler
1 litre süt (Bulabilirseniz taze keçi sütü, yoksa çiğ veya pastörize süt olabilir)
30-50 gram kefir mayası
Cam kavanoz
Plastik süzgeç
Yapılışı
Önce çiğ süt kaynatılır ve soğumaya bırakılır ve üzerinde oluşan kaymak alınır,
Soğuyan süt 20-25 dereceye geldiğinde kefir mayası ilave edilir,
Kavanozun ağzı hava alacak, ama toz girmeyecek bir şekilde peçete veya temiz gevşek dokulu bir bezle kapatılır,
20-25 derecede kalacağı bir yerde bırakılır, hava soğuk ise kavanozun etrafı bezle sarılır,
18-24 saat sütün pıhtılaşması beklenir,
Süt pıhtılaştığında kefir olmuş demektir,
Olgunlaşması için buzdolabında bir gece bekletilir,
Sonra kefir plastik bir süzgeçle süzülür,
Süzülen kefir içilmeye hazırdır, 2 gün kadar buzdolabında bekletilebilir.
Kefirin bileşiminde %1 kadar süt asidi ve % 0.5-2.0 düzeyinde etil alkol bulunmaktadır, bekledikçe içindeki alkol oranı artar.
Kefir Taneleri Nasıl Saklanır?
Süzgeçte kalan kefir taneleri klorsuz su ile yıkanır. Eğer hemen kefir yapılacaksa yıkamaya gerek yoktur. Saklanacak taneler su dolu temiz bir kavanoza konur ve buzdolabında 2-3 gün bekleyebilir. Taneleri 2-3 günde bir klorsuz su ile yıkayıp, su veya süt içinde saklamak gerekir. Bu işlem uygulanmazsa maya salyalaşır ve bozulmaya başlar. Saklama koşullarına dikkat edilirse kefir taneleri uzun yıllar dayanır. Diğer önemli nokta kefir tanelerinin metal ile temas etmemesidir. Metal yerine plastik süzgeç ve kaşık kullanılmalıdır.
Kefir düzenli olarak günde yarım litre tüketilirse destek gıda olarak sağlık üzerine olumlu etkileri vardır.
Yoğurt ve kefir probiyotik içeren gıdalardır. Yoğurt tüketiminin bu kadar yaygın olduğu ülkemizde kefir yoğurttan daha yoğun bir probiyotik kaynağı olmasına rağmen pek tüketilmemektedir.
Eğer kefirin tadını sevmiyorsanız içerisine sevdiğiniz bir meyveyi ekleyerek blenderden geçirip içebilir veya birkaç kaşık yulaf ve kuru meyve ekleyerek kahvaltıda yiyebilirsiniz. Biraz sulandırıp içine nane veya dereotu koyup ayran gibi içebilir yahut içine salatalık ve dereotu ekleyerek cacık gibi tüketebilirsiniz.
Kefirin oluşumu sırasında sütteki laktoz ve proteinlerdeki değişimler kefirin sindirilmesini kolaylaştırır. Kefirdeki laktoz oranı süte oranla daha az olduğu için laktoza duyarlı kişiler bile kefiri rahatlıkla içebilirler. Herkese ve her yaş gruna uygun bir besindir. Kefir sütteki tüm besin maddelerini içerdiği için beslenme değeri çok yüksektir. Başta B12 olmak üzere B grubu vitaminleri,kalsiyum, folat ve K2 vitamini içerir. Ayrıca iyi bir biotin (H vitamini) kaynağıdır. Yararlı mikroorganizmalar, mineraller, protein ve vitamin açısından zengindir.
Sindirim sistemimiz sağlığımızı doğrudan etkileyen yararlı, zararlı ve nötr etkilere sahip toplam ağırlıkları 1-1,5 kilo arasında değişen, 500’den fazla türde yaklaşık 100 trilyon mikroorganizmayı barındırır. Sindirim sistemimizin florasında yaşayan probiyotik denilen bu dost mikroorganizmalar sağlığımızı korumak ve bağışıklık sistemimizi güçlendirmek için, bu yararlı ve zararlı bakteriler arasında denge kurmamızı sağlar. Probiyotikleri ağız yoluyla alarak, hastalık yapan bakterileri kontrol etmek için, hastalık yapmayan dost bakterileri kullanıyoruz.
Kefir hangi rahatsızlıklara iyi gelir?
Kalın bağırsak çeperinde kolonize plan probiyotiklerin antibakteriyel, antioksidan ve antiallerjenik özellikleri vardır. Bağırsak florasını düzenleyerek ve bağışıklık sistemini uyararak, hastalık yapan mikroorganizmaların o bölgeye yerleşip hastalığa ishal, kabızlık ve bazı kanser türlerine yol açmasını engeller. Kefir tazeyken içilirse bağırsakların iyi çalışmasına, 36-48 saat sonra içilirse kabıza neden olur. Hastalıkları önlemeye yardım eder ve besin alerjisi riskini azaltır.
Kefir, mide ve pankreas gibi organların salgılarını da artırmaktadır. Ayrıca kefir sinirsel rahatsızlıklar, iştahsızlık ve uykusuzluğa karşı etkili olduğu saptanmıştır. Yüksek tansiyon, bronşit ve safra kesesi rahatsızlıklarında da etkili olan kefirin karaciğer, böbrek fonksiyonları ve kan dolaşımı üzerinde de olumlu etkileri vardır.
Kefirin tok tutma özelliği vardır, diyet yapanlara önerilir. Ayrıca Ramazan’da sahurda içilen bir bardak kefir, kalsiyum ve protein ihtiyacını karşılar ve tok tutar
Kaynak : http://www.yemekmutfak.com/beslenme-diyet/1/70/kefir-nedir-nasil-mayalanir-ve-faydalari-nelerdir

Madımak Otu

 
Madımak Otu
Madımak Anadolu’nun çoğu bölgesinde bahar gelince doğada kendiliğinden yetişen, genç sürgünleri yenilen bir yabani ottur. Toprak üstüne yatık sürünücü sert gövdeli, yeşil yapraklı ve çok yıllık otsu bir bitkidir. Orta Anadolu mutfağında yaygın olarak kullanılan madımak göçlerle şehirlerde de en bilinen ve en çok rağbet gören yabani otlardan birisi olmuştur. Bahar yağmurlarıyla birlikte Nisan ayında toplanmaya başlar. Toplanması ve ayıklanması biraz zahmetlidir, ancak sevilerek tüketilen lezzetli ve sağlıklı bir ottur.
Familyası: Polygonaceae (Kuzukulağıgiller)
Latince Adı: Polygonum cognatum
Yöresel Adları: Keçi memesi, kuşekmeği, çoban ekmeği, söğüt otu, badıma, madımalak
Yetiştiği Yerler: Sivas, Amasya, Tokat ve Gümüşhane bölgesinde kırlarda, çayır ve yol kenarlarında yetişmektedir.
Tadı: Kendine özgü bir tadı ve aroması vardır.
Mevsimi: Nisan, Mayıs ve Haziran ayının ilk yarısıdır.
Yenilen Kısmı: Yaprakları ve yumuşak saplı kısımları.





Faydaları: İdrar arttırıcı ve idrar söktürücü olan madımağın antioksidan özelliği vardır.  Bitkisel bir antibiyotiktir. Kan şekerini düşürücü özelliği olduğu için şeker hastalarına iyi gelir. Madımağın kurutulmuş yumrusundan hazırlanan çay ise mide ve bağırsak hastalıklarıyla dizanteriye karşı antiseptik olarak kullanılır, ayrıca karın ağrısını ve ishali durdurur.
Madımak Nasıl Temizlenir: Madımakların bazılarının kökü varsa onlar kesilir ve araya karışmış yabani otlar ayıklanır. Sert uç kısımları kesilir. Ayıklanan madımaklar iyice yıkanır ve ince ince kesilir.
Madımak Nasıl Pişirilir: Çiğ olarak madımak salatası yapılır veya çiğ madımaklar yufkaya sarılıp, tuz ekilip yenir. Turşusu yapılır. Pişirilerek çorbası, yumurtalı yemeği, pilavı, pastırmalı yemeği, böreği, gözlemesi, bükmesi, mıhlaması, cacığı yapılır. Kurutulup kış için saklanan madımağın pidesi ve sütlü yemeği yapılır.
Kaynak: http://www.yemekmutfak.com/beslenme-diyet/1/51/madimak-otu

Bezelye Dondurucuda Nasıl Saklanır

 
Bezelye Dondurucuda Nasıl Saklanır
Bezelyeyi dondurucuya nasıl koyalım,ne  zaman  buzluğa bezelye konur ? Kış için dondurucuda ilk defa  bezelye saklamak isteyenlerin,eminim aklından geçen sorular bunlar. Ben bezelyeyi şoklama yapmadan,çiğden  saklıyorum.Benim ve çocuklarımın en sevdiği yemeklerden biri  bezelye.Bu yüzden dondurucuya bol bol bezelye koyuyorum.
Hem büyük hem küçük küçük,poşetlerde saklıyorum bezelyeyi.Küçükleri ,kışın türlüye, pilava kullanıyorum.Saklaması en kolay kışlıklardan biri bence bezelye.Tabii ayıklamasını saymaz isek:))
Nasıl sakladığıma gelecek olursam,çok basit..Önce kabuklarının ayıklıyoruz ve bezelyeyi bolca yıkayıp,süzülüp kuruması için bir kenara bırakıyoruz.Süzülen ve kuruyan bezelyelerimizi, istediğimiz





ölçülerde poşetlere paylaştırıyoruz ve elimizle bezelyeyi poşetin içine yaydırıyoruz,düzleştiriyoruz.Bu şekilde  buzlukta daha az  yer kaplıyor.Her bir poşetin pipet yardımıyla havasını çekiyoruz.Yani bezelye doldurduğumuz poşetin içine pipeti bir ucunu sokun ve



poşetin havasını diğer ucundan ağzınızla dışarı çekin.Tabi bu sırada poşeti  ağzını tekrar hava almaması için elinizle sıkın.Sonra poşete düğüm atın.Tekrar bir poşete daha yerleştirin.Dilerseniz sadece tek poşette de saklayabilirsiniz ama ben garantiye alıyorum ve  tekrar poşetin için



yerleştiriyorum.Yani 2 poşette saklıyorum.Bu şekilde hiç buzluk kokusu olmuyor gibi geliyor bana.2 ci poşetinde havasını çekin ve tekrar düşün atın ve dondurucunuza yerleştirin.Bu kadarrrrr.
Kaynak : http://www.hayatcafetarifleri.com/2018/05/bezelye-dondurucuda-nasil-saklanir.html

Column Left

Popüler Tarifler

© Pratik Tarifim. .